I ako se ljudska bića u velikoj meri ponašaju poput virusa prema
prirodi, uništavajući sve pred sobom u ime napretka i profita, još
uvek možemo pokazati koliko malo znamo o čudesima prirode. Jedno od
skrivenih prirodnih čuda nalazi se na Novom Zelandu.
Novi Zeland je nadaleko poznat po
nepreglednim predelima zelenila, savršenim planinskim vencima i brdima,
ali jedna njegova destinacija na severu se ipak izdvaja po svojoj
lepoti. Waitomo Glowworm Caves je naziv spektakularne pećine koja se nalazi u
Waitomu, na Severnom delu Novog Zelanda. Naziv Waitomo potiče iz maorskog jezika, od reči wai – voda i tomo –rupa. Pećina je jako poznata i
dobro posećena turistička atrakcija zbog svog zida koji izgleda kao
noćno letno nebo sa bezbroj zvezda.
Zidove ove pećine ukrašava na hiljade jedinki insekta koji se mogu pronaći samo na Novom Zelandu, Arachnocampa luminosa, mušice koje predu neobične trake s brojnim čvorovima koje savršeno provode njihovu bioluminiscentnu svjetlost, i pećini sa svojom plavičastom bojom daju gotovo nestvaran izgled. Maleni predator nikada ne naraste veći od običnog komarca, i obično se hrane s bilo kakvim insektima koji se umotaju u njihove trakice, u slučaju da hrane nema, ovi insekti će loviti vlastite larve.
I ako je bioluminiscentna boja Arachnocampe luminosae
električno plava, ovaj maleni predator sam često postane lovina i to
neobičnoj pećinskoj gljivici parazitu. Nakon što paraziti uđu u larve,
one počnu odašiljati snežno belu boju.
Regija oko Waitoma prepuna je pećina (njih više od 300), ali
Arachnocampa luminosa živi u samo dve pećine koje osim vlažne i
relativno tople unutrašnjosti nude potpuni nedostatak promaje, što ipak
omogućava slobodno stvaranje visećih i svetlećih klopki. Svaka odrasla
jedinka Arachnocampe luminosae stvara lepljive trake dužine između
30-40 centimetara, s različitim brojem čvoriča koji reflektuju
svjetlost iz insekta.
Ovaj predivni svetleći pećinski sistem je star oko 2 miliona godina a
danas predstvalja jednu od najvećih turističkih atrakcija Novog Zelanda.
Pećinu su prvi istažili lokalni poglavica Maora Tane Tinorau, u pratnji
engleskog istraživača Fred Mace-a još 1887. godine. Lokalni stanovnici
su znali da pećina postoji, ali se niko nikada nije usudio da je pre
toga istraži. Tinorau i Mace su napravili splav od stabljika lana, i sa svećama u
ruci krenuli u istraživanje nepoznatog potokom koji vodi do pećine. Presretni svojim otkrićem vraćali su se mnogo puta, pa su tako otkrili i gornji sprat pećine i lakši ulaz u nju. Do
1889. godine Tane Tinorau je otvorio pećinu za turistie, a do današnjeg
dana njegova porodica radi na održavanju pećine, u saradnji sa Vladom
Novog Zelanda.
Нема коментара:
Постави коментар